Humani
Pracownia Psychoterapii i Rozwoju Osobistego

U(WAŻNI) – wakacyjna grupa dla nastolatków

Emocje, relacje i kontakt – w uważności na siebie i innych.

Termin: od 24.07.2023 do 28.07.2023 w godz. 9:30-12:30 (z 15-minutową przerwą)

Liczba uczestników: min. 6 osób, max. 10

Wiek uczestników: 14-18 lat

Koszt: 890 zł

Miejsce: PPiRO HUMANI: ul. Radosna 12 (Poznań)

Prowadzące: Agnieszka Pawłowska i Marta Szyszka

Grupa skierowana jest do nastolatków w wieku 14-18 lat, którzy:

  • czują się nieśmiali lub wycofani w kontakcie z rówieśnikami,
  • chcieliby wiedzieć, co przeżywają i z jakiego powodu,
  • szukają sposobów na radzenie sobie z napięciem i stresem,
  • są ciekawi, jak postrzegają ich inne osoby,
  • czują potrzebę przyjrzenia się sposobom, w jakich funkcjonują w kontakcie z innymi,
  • mają trudności w adaptacji w nowych grupach, np.  po zmianie szkoły czy klasy,
  • chcieliby bardziej poznać siebie i rozwinąć swoje mocne strony,
  • mają poczucie, że brakuje im asertywności, np. chcieliby nauczyć się mówić „nie”.

Grupa wakacyjna będzie dobrą formą pomocy dla nastolatków poszukujących sposobów na poradzenie sobie z dotychczasowymi trudnościami. Prowadzone w bezpiecznych warunkach spotkania będą miały charakter interpersonalno-warsztatowy, co oznacza, że będą oparte zarówno na rozmowie w grupie, jak i na proponowanych uczestnikom praktycznych ćwiczeniach.

Dużą uwagę poświęcimy rozwijaniu umiejętności nawiązywania uważnego kontaktu z samym sobą i z innymi.

Podczas spotkań młodzież będzie miała okazję zdobywać nowe doświadczenia w grupie, nawiązać nowe relacje, rozwijać swoje umiejętności społeczne i uczyć się sposobów na radzenie sobie ze stresem.

Warunkiem przyjęcia do grupy jest udział w konsultacji nastolatka z rodzicem/rodzicami wraz z jedną z terapeutek prowadzących grupę (koszt. 180 zł.).

5 spotkań stanowi całość – z tego względu grupa dedykowana jest nastolatkom, którzy mają możliwość udziału w każdym dniu spotkań. Płatność rozłożona jest na dwie raty – pierwsza rata (490 zł) płatna jest po zakwalifikowaniu nastolatka do grupy, druga rata (400 zł) do 25.07.20223.

Grupę prowadzą psychoterapeutki mające doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą.

Psychoedukacyjne warsztaty dla młodzieży

Zapraszamy na psychoedukacyjne warsztaty dla młodzieży

CZYLI

cykl 10 spotkań warsztatowych dla młodzieży w przedziale wiekowym od 14 do 17 roku życia.

Dla kogo?
Zapraszamy zainteresowanych:
– zdobywaniem wiedzy, umiejętności dotyczących postrzegania i rozumienia innych, oraz samego siebie
– rozwijaniem umiejętności nawiązywania kontaktu,
– rozpoznawania swoich mocnych stron,
– rozwijaniem umiejętności słuchania i wyrażania swoich myśli i uczuć.
– poszerzaniem strategii radzenia sobie z emocjami

Forma
Spotkania będą trwały 1,5 h i będą miały formę warsztatów.
Planujemy aktywną pracę w grupie: burzę mózgów, ćwiczenia, dyskusje, oraz artystyczną ekspresję.

Terminy
Spotkania odbywać się będą w każdy poniedziałek w godzinach od 18 – 19.30
Przewidywane terminy poszczególnych spotkań w roku 2023: 20.03., 27.03., 03.04., 17.04., 24.04., 08.05., 15.05., 22.05., 29.05., 05.06.

Cykl warsztatów rozpocznie się po uzbieraniu odpowiedniej liczby uczestników!

Miejsce
ul. Szydłowska 42, Poznań w Pracowani Psychoterapii i Rozwoju Osobistego Humani

Koszt

Całkowity koszt warsztatów (15h) to 1590 zł płatne w dwóch ratach (790 zł do dnia rozpoczęcia zajęć i 800 zł do 8 maja 2023).

Prowadzenie
Marta Sobczak, psycholog, psychoterapeutka
Katarzyna Drews, psycholog, psychoterapeutka

O dołączeniu do grupy decyduje terapeuta, po odbyciu wstępnych, (bezpłatnych) konsultacji (od 1 do 3) z rodzicami/rodzicem i nastolatkiem.

W celu umówienia konsultacji prosimy o kontakt z biurem Pracowni Humani pod numerem: 793 700 087 lub mailowo: biuro@humani.pl.

Psychoterapia grupowa w Pracowni Humani

W Pracowni Humani prowadzimy następujące grupy terapeutyczne:

Grupy dla osób dorosłych

  • Wtorek: godziny: 18:30-20:30, prowadzący: Anna Król-Kuczkowska oraz Michał Głuszek.
  • Środa: godziny: 18:00-20:00, prowadzący: Marta Jakubiak-Głowacka oraz Michał Głuszek.
  • Czwartek: godziny: 18:00-20:00, prowadzący: Agnieszka Pawłowska oraz Marcin Hermanowski.
  • Grupa MBT: środa godziny: 09:00-11:00, prowadzący: Anna Król-Kuczkowska oraz Paweł Rybacki.
  • Grupa Młodych Dorosłych (w wieku 18-26lat): wtorek, godziny: 15:30 – 17:00, prowadzące: Agnieszka Pawłowska oraz Marta Jakubiak-Głowacka.
  • Grupa modułowa: raz w miesiącu w soboty, prowadzący: Barbara Chwieralska oraz Marcin Hermanowski.

Grupy dla młodzieży

  • Grupa dla młodzieży w wieku 16-18 lat, poniedziałek, godziny: 18:00-19:45, prowadzące: Katarzyna Drews i Marta Sobczak.
  • Grupa dla młodzieży w wieku 14-16 lat, środa, godziny: 17:00-18:30, prowadzące: Katarzyna Drews i Marta Sobczak.

W celu uzyskania informacji dotyczących miejsc na grupach oraz rekrutacji prosimy o kontakt z biurem Pracowni Humani pod numerem telefonu 793 700 087 albo adresem e-mail konrakt[małpa]humani.pl.

Grupa terapeutyczna dla młodych dorosłych

Zapraszamy młodych dorosłych na grupę terapeutyczną.

Przedział wiekowy: 19 – 26 r. ż.

Liczba uczestników: 8-10 osób

Czas trwania: 10 miesięcy (z możliwością kontynuacji).

Spotkania będą odbywały się we wtorki w godz. popołudniowych (1h i 45min) – w Pracowni Psychoterapii Humani przy ul. Radosnej 12.

Rozpoczęcie grupy: 18 października 2022 r.

Prowadzący: Marta Jakubiak-Głowacka i Agnieszka Pawłowska

Koszt zajęć: 490 zł miesięcznie.

Opis grupy: Okres wczesnej dorosłości to czas intensywnych zmian, nowych perspektyw i ważnych decyzji.

Jest to moment opuszczania domu rodzinnego, kontynuacji bądź zakończenia nauki, rozpoczęcia pierwszej pracy, nawiązywania bliskich relacji, tworzenia związków.

To także czas dalszego kształtowania się tożsamości, większej świadomości siebie i zadawania sobie pytań:

Kim jestem?

Czego oczekuję od życia?
Czego oczekuje ode mnie moje otoczenie?

Jeśli trudno nam znaleźć odpowiedź na te pytania lub gdy nasze dążenia są sprzeczne z oczekiwaniami innych, możemy czuć się zagubieni, przestraszeni, bezradni i osamotnieni.
Stawanie się dorosłym bywa bolesne i skomplikowane.

Badania dowodzą, że zmiany rozwojowe zachodzące w psychice młodego dorosłego są co najmniej tak samo znaczące jak te, które zachodzą w okresie dzieciństwa.

Wiemy, że nowe, pozytywne doświadczenia w kontakcie z drugim człowiekiem mają ogromny wpływ na jakość naszego dalszego życia i mogą sprawić, że wejście w dorosłość będzie ciekawym doświadczeniem.

Pandemia spowodowała, że szanse na tworzenie relacji, budowanie związków i bycie w bezpośrednim kontakcie z ludźmi były znacznie ograniczone. Dla wielu osób pozostawanie w przedłużającym się osamotnieniu i izolacji było bardzo trudnym doświadczeniem, które pozostawiło w nich trwały ślad – być może dotyczy to także Ciebie.

Jeśli uważasz, że powyższe zagadnienia są ci bliskie, jeśli masz  obawy, że trudno Tobie korzystać z nowych szans na tworzenie relacji z ludźmi i rozwój w tym zakresie – zapraszamy Cię do udziału w grupie terapeutycznej. Uczestnictwo w tej grupie stwarza okazję do rozwijania swoich umiejętności komunikacyjnych, wymiany doświadczeń, podzielenia się swoimi uczuciami i myślami, a także bycia w dobrym kontakcie ze sobą i z innymi.

Osoby zainteresowane uczestnictwem zapraszamy do umówienia się na konsultację (koszt 170 zł)
w biurze Pracowni HUMANI, nr tel. 793 700 087.

Modułowa, krótkoterminowa grupa terapeutyczna

Grupa przeznaczona jest dla osób dorosłych (powyżej 25 roku życia), które doświadczają problemów w budowaniu satysfakcjonujących relacji interpersonalnych, zawodowych czy partnerskich.

Udział w grupie daje możliwość doświadczania emocjonalnego kontaktu z innymi osobami w bezpiecznych warunkach. Doświadczenie to umożliwia głębsze rozumienie osobistego wzorca relacyjnego oraz uzyskiwanie informacji zwrotnych o swoich problemach doświadczanych w relacjach.  Modułowa formuła grupy daję szansę na intensywne i pogłębione doświadczenie terapeutyczne i prace nad pożądaną zmianą.

Taki tryb pracy polecamy zwłaszcza osobom, które chciałyby korzystać z psychoterapii grupowej, ale z różnych życiowych powodów nie mogą uczestniczyć w niej w zwykłym, cotygodniowym rytmie.

Wskazane jest równoległe z pracą w grupie uczestniczenie we własnej psychoterapii indywidualnej, lub też posiadanie takiego doświadczenia w przeszłości.

Liczba uczestników grupy: 8-10 osób.

Prowadzący grupę: Barbara Chwieralska i Marcin Hermanowski

Konsultacje do grupy rozpoczną się we wrzeniu 2022.

Od października 2022 do lipca 2023, całodzienne spotkania raz w miesiącu (soboty) przy ul. Szydłowskiej 42 w Poznaniu.

Zapraszamy do Humani w jedną sobotę w miesiącu (daty spotkań poniżej) w godzinach o 10.00 do 17.15. Harmonogram pracy:

10.00-12.00 – sesja 1

12.00-12.15 – przerwa

12.15-14.15 – sesja 2

14.15-15.15 – przerwa obiadowa

15.15-17.15 – sesja 3

Ze względu na specyfikę grupy osoby deklarujące się na ten rodzaj psychoterapii, zobowiązują się do udziału we wszystkich spotkaniach.

Osoby zainteresowane uczestnictwem zapraszamy do kontaktu z Pracownią HUMANI, nr tel. 793 700 087.

Bepłatna pomoc psychologiczna dla osób dotkniętych wojną w Ukrainie

Pracownia HUMANI uruchamia bezpłatną pomoc psychologiczną i interwencję kryzysową oraz psychiatryczną dla osób dotkniętych wojną w Ukrainie.

Bezpłatna pula spotkań jest przeznaczona dla:

  • Ukrainek i Ukraińców (dorośli, młodzież oraz dzieci) – uciekających przed wojną oraz tych mieszkających w Poznaniu i okolicach;
  • osób zaangażowanych w pomaganie okołowojenne i doświadczających związanych z tym trudności emocjonalnych;
  • Rosjan i Białorusinów mieszkających w Poznaniu i okolicach, którzy w związku z wojną doświadczają trudności społecznych lub przeżywają inne psychologiczne trudności związane z wybuchem wojny w Ukrainie.

Proponujemy możliwość jednego lub dwóch spotkań 40 minutowych w ramach interwencji kryzysowej (z psychoterapeutą z naszego zespołu) lub/i konsultacji psychiatrycznej.

Pracujemy w języku polskim, angielskim i francuskim.

Spotkanie może też odbywać się przy udziale tłumacza.

Zapisy: biuro@humani.pl

Jesteśmy z Wami i dla Was.

Grupa MBT (mentalizacja)

Pracownia HUMANI uruchamia pierwszą w Polsce grupę psychoterapeutyczną pracującą w nurcie MBT, czyli psychoterapii opartej na mentalizacji.

Grupa jest ograniczonym w czasie, 15 – miesięcznym programem intensywnej pracy terapeutycznej, skierowanym do osób dorosłych, które:

  • mają trudność w rozumieniu i regulowaniu swoich emocji (mogą mieć tendencję do nadmiernego wycofywania się i/ izolowania lub do dużej impulsywności; często uskarżają się na kłopoty z wybuchami złości)
  • rozładowują swoje emocje w sposób, którego nie rozumieją, a często się wstydzą
  • mają różnego rodzaju trudności w relacjach interpersonalnych – w związkach i/lub w pracy
  • mają poczucie, że słabo rozumieją zarówno siebie, jak i innych ludzi
  • skarżą się na okresy obniżonego nastroju, nawracającej depresji i poczucia bezsensu
  • mają tendencję do nadużywania substancji lub destrukcyjnych zachowań w momentach silnego pobudzenia emocjonalnego (zwłaszcza doświadczając pustki lub nieznośnego bólu psychicznego).

Grupa będzie pracowała od lutego 2022 do czerwca 2023, z dwumiesięczną przerwą wakacyjną (lipiec – sierpień 2022).

Spotkania odbywać się będą raz w tygodniu, w środy w godzinach 9.00 – 11.00 w siedzibie Pracowni HUMANI przy ulicy Radosnej 12 w Poznaniu.

Zdolność do mentalizowania jest jednym z ważniejszych fundamentów zdrowia psychicznego, umiejętnością niezbędną do tworzenia bliskich, satysfakcjonujących związków i do radzenia siebie z nieuniknionymi kryzysami w relacjach.

Umiejętność ta oznacza rozumienie zachowań oraz uczuć własnych i innych ludzi. Zdolność do mentalizowania pomaga lepiej rozpoznawać i regulować emocje, chroni przed zachowaniami autodestrukcyjnymi i destrukcyjnymi.

Mentalizacja pomaga nam również w radzeniu sobie z nieporozumieniami i konfliktami w bliskich relacjach poprzez sposoby, które zbliżają do siebie ludzi, a nie niszczą łączące ich więzi.

Praca nad pogłębieniem zdolności do mentalizowania pomaga ludziom w tworzeniu relacji opartych na wzajemnych zrozumieniu, empatii i współczuciu.

Wejście do grupy poprzedzone jest konsultacją z jednym z prowadzących. Grupę prowadzą: Anna Król – Kuczkowska oraz Paweł Rybacki.

Zainteresowanych prosimy o kontakt: biuro@humani.pl lub 793 700 087.

Intensywna krótkoterminowa grupa terapeutyczna

Grupa terapeutyczna przeznaczona dla osób dorosłych (powyżej 25 roku życia), które doświadczają problemów w budowaniu satysfakcjonujących relacji interpersonalnych, zawodowych czy partnerskich.

Od stycznia do czerwca 2022, całodzienne spotkania raz w miesiącu (soboty).

Udział w grupie daje możliwość doświadczania emocjonalnego kontaktu z innymi osobami w bezpiecznych warunkach. Poprzez głębsze rozumienie osobistego wzorca relacyjnego oraz uzyskiwanie informacji zwrotnych, uczestnicy mają szansę dowiedzieć się więcej o swoich problemach doświadczanych w relacjach i – dzięki temu – pracować nad zmianą.

Modułowa formuła grupy daje również szansę na intensywne i pogłębione doświadczenie terapeutyczne. Taki tryb pracy polecamy zwłaszcza tym osobom, które chciałyby korzystać z psychoterapii grupowej, ale z różnych życiowych powodów nie mogą uczestniczyć w niej w zwykłym, cotygodniowym rytmie.

Wskazane jest równoległe z pracą w grupie uczestniczenie we własnej psychoterapii indywidualnej, lub też posiadanie takiego doświadczenia w przeszłości.

Zapraszamy do Humani w jedną sobotę w miesiącu (daty spotkań poniżej) w godzinach o 10.00 do 17.15.

Harmonogram pracy:

10.00-12.00 – sesja 1
12.00-12.15 – przerwa
12.15-14.15 – sesja 2
14.15-15.15 – przerwa obiadowa
15.15-17.15 – sesja 3

Ze względu na specyfikę grupy osoby deklarujące się na ten rodzaj psychoterapii, zobowiązują się do udziału we wszystkich spotkaniach.
Konsultacje do grupy rozpoczną się w listopadzie.

Liczba uczestników grupy: 8-10 osób.

Prowadzący grupę: Barbara Chwieralska i Marcin Hermanowski.

Terminy spotkań grupy:
8 stycznia 22
12 lutego 22
12 marca 22
2 kwietnia 22
7 maja 22
28 maja 22
25 czerwca 22

Osoby zainteresowane zapraszamy do kontaktu z biurem Pracowni Humani.

Psychoterapia grupowa – nowe grupy

Od wielu lat jedną z naszych specjalizacji jest psychoterapia grupowa.

Jak co roku, jesienią startujemy z nowymi edycjami grup.

Poniżej informacje o grupach, które już rozpoczęły lub właśnie zaczynają prace. W niektórych mamy jeszcze ostatnie wolne miejsca.

ALE!!!

Od stycznia uruchamiamy dwie nowe grupy terapeutyczne – intensywną, krótkoterminową grupę pracującą w sobotnich blokach raz w miesiącu oraz pierwszą w Polsce grupę MBT (opartą na mentalizacji). Szczegóły już wkrótce!!!

PSYCHOTERAPIA GRUPOWA SEZON 2021/2022 – PRACOWNIA HUMANI, POZNAŃ:

1) Terapia grupowa osób dorosłych – czas trwania 10 miesięcy; spotkania raz w tygodniu (wtorki 18:30-20:30);

2) Terapia grupowa osób dorosłych – czas trwania 10 miesięcy; spotkania raz w tygodniu ( środy 18:00-20:00);

3) Terapia grupowa osób dorosłych – czas trwania 10 miesięcy; spotkania raz w tygodniu ( czwartki 18:00-20:00);

4) Terapia grupowa młodych dorosłych – czas trwania 8-9 miesięcy spotkania raz w tygodniu ( środy 15:00-16:45);

5) Terapia grupowa młodzieży w wieku 15-18 lat – czas trwania 9 miesięcy; spotkania raz w tygodniu ( poniedziałki 17:00-18:45);

6) ) Terapia grupowa młodzieży w wieku 12-15 lat – czas trwania 9 miesięcy; spotkania raz w tygodniu ( środy 17:00-18:30);

7) Warsztaty psychologiczne dla młodzieży w wieku 12-17 lat – oferta w przygotowaniu.

Zapraszamy!!!

Czy między nami jest chemia?

Jako rodzice mamy do wykonania bardzo ważne zadanie: stworzyć z dziećmi taką relację, która będzie dla nich bazą na całe życie. Będzie pierwowzorem późniejszych dobrych, bliskich związków z ludźmi oraz umożliwi nabycie zdolności do regulowania emocji. Kształtowanie tej relacji to proces, który toczy się powoli, niepostrzeżenie podczas codziennych czynności i wydarzeń. Możemy nie być świadomi jego istnienia oraz nie korzystać z takich pojęć jak np.: regulacja afektywna, styl przywiązania, mentalizacja, a proces ten i tak zachodzi. Budowanie relacji między dzieckiem a rodzicem odbywa się na poziomie psychologicznym oraz biochemicznym. I o tej biochemii przywiązania chcemy napisać kilka słów zainspirowani badaniami nad więzią i ciekawym dokumentem Netflixa (Niemowlęta).

Oksytocyna

  Badania nad tym neuroprzekaźnikiem mają długą, ok. 100-letnią historię. Przez lata odkryto jej rolę w wielu procesach mózgowych. Jej poziom rośnie w trakcie ciąży, porodu i karmienia piersią. Wnioskowano zatem, że musi mieć związek z akcją porodową i rozwojem dziecka. Natomiast na przełomie XX i XXI wieku zajęto się dokładniej rolą oksytocyny w tworzeniu więzi między matką i dzieckiem. Jedną z badaczek zajmujących się oksytocyną jest Ruth Feldman, dyrektor Centrum Rozwojowej Neuronauki Społecznej w Izraelu. [Interdisciplinary Center (IDC) Herzliya]. W 2001 Feldman, badając kontakt między mamami i ich dziećmi odkryła, że im częściej oboje się dotykają, tym poziom oksytocyny jest wyższy, co z kolei zwiększa zaangażowanie matki w relację oraz daje jej natychmiastowe poczucie satysfakcji. Dla mózgu jest to pokarm relacyjny, jak pyszna kolacja po ciężkim dniu pracy. Im wyższy poziom oksytocyny tym więź z dzieckiem staje się silniejsza.

Następnie Feldman zwróciła uwagę na ojców. Dowiodła, że po porodzie poziom oksytocyny wzrasta również u nich. Im więcej ojcowie zajmują się dzieckiem, tym wyższy poziom tego neuroprzekaźnika. Wyniki pokazują, że kluczowe dla wzrostu poziomu oksytocyny jest fizyczne i emocjonalne zaangażowanie w kontakt z dzieckiem podczas karmienia, przewijania, kąpania, bujania, czyli codziennych, zwykłych czynności. Zwrotnie oksytocyna zwiększa jeszcze poczucie zaangażowania w relację i stanowi bazę tworzącej się miłości do dziecka. Ojcostwo, podobnie jak macierzyństwo, to proces silnie uwarunkowany biologicznie, niosący ze sobą daleko idące zmiany w mózgu.

Charakterystycznym elementem relacji z dzieckiem jest troska o nie. W efekcie tej troski, jako rodzice, martwimy się o dzieci. Dalsze badania Feldman pokazały ciekawą zależność pomiędzy tym stanem emocjonalnym a porodem i ujawniły różnice między płciami. W trakcie porodu w mózgu kobiety uaktywnia się ciało migdałowate podnosząc poziom czujności i martwienia się o dziecko. Stan aktywności tej części mózgu w odniesieniu do potomstwa utrzymuje się do końca życia kobiety, niezależnie od wieku dzieci. Przekłada się to np. na szczególne wyczulenie matek na płacz dziecka, ich nocną czujność i wyższy poziom energii mimo zmęczenia opieką. Natomiast u mężczyzny proces ten zachodzi w inny sposób i poziom pobudzenia ciała migdałowatego w relacji z dziećmi osiąga ok. 1⁄4 wartości pobudzenia tej części mózgu u kobiety. Stąd mężczyznom łatwiej zachować spokój kiedy dziecko np. płacze.

  Kolejna porcja ciekawych informacji pochodzi z 2010 roku. Pod lupę wzięto tym razem pary homoseksualnych mężczyzn, żyjących w trwałych związkach i mających dzieci dzięki surogacji oraz wychowujących je od pierwszych dni życia. Wykazano, że poziom oksytocyny w ich mózgach, po rozpoczęciu opieki nad dzieckiem również rósł znacząco. Skany mózgów ojców pełniących role głównych opiekunów, pokazywały znaczne zmiany w ciałach migdałowatych. Poziom aktywności tych części mózgu wpływający na intensywność martwienia się i troski odpowiadały identycznym zmianom w mózgach kobiet, które urodziły dzieci!

  Wygląda na to, że ciąża, poród i karmienie piersią w specyficzny sposób aktywują matczyny mózg i przygotowują go do wytworzenia więzi z dzieckiem oraz do roli matki. Jednak w podobny sposób jest on aktywowany również przez zaangażowaną opiekę. Jeśli chodzi o więź, nie ma znaczenia czy jesteśmy biologicznymi rodzicami, czy troskliwymi opiekunami. Kluczowa jest jednak decyzja czy chcemy być rodzicami dziecka oraz to, w jaki sposób będziemy realizować tą rolę. Wpływ na to ma zarówno troskliwy i uważny kontakt z dzieckiem, ale też regularne wykonywanie codziennych opiekuńczych i „obsługowych” czynności (np. przewijanie, kąpanie).   

Wszystko to składa się na indywidualny model opieki. Wynika on z naszych psychologicznych uwarunkowań, np. czułości, skłonności do empatii czy cierpliwości, ale też kontaktu którego doświadczyliśmy z własnymi rodzicami oraz przekazów rodzinnych. Jest to też kwestia naszej świadomości własnych zachowań i wzorców oraz decyzji podejmowanych każdego dnia podczas zabaw i czynności opiekuńczych.


Kortyzol


Więzią, ale od nieco innej strony, zajmował się też Edward Tronick, profesor psychologii z Uniwersytetu Massachusetts w USA. Swój cykl badań rozpoczął w latach 60-tych na Uniwersytecie Harvarda. Chciał dowiedzieć się czy dzieci rodzą się z predyspozycjami do tworzenia relacji społecznych. W tym celu poddał wnikliwej obserwacji wiele par matka-dziecko. Słynny eksperyment Tronicka nosi nazwę Still face – czyli Nieruchoma twarz. Podczas badania matki był nagrywane w trakcie zabaw z 3,4,5-miesięcznymi dziećmi. Profesor Tronick sprawdzał w jaki sposób dzieci angażują się w kontakt z matką i jakiego „języka” do tego używają. Obserwował jak reagują kiedy matka na 2 minuty przestaje się z nimi bawić, a jej twarz nieruchomieje, nie okazując żadnych emocji. Dzieci od razu zauważały, że matka nie zachowuje się tak, jak zwykle. W reakcji na zmianę jej zachowania, używały wszystkich dostępnych sobie narzędzi by z powrotem nawiązać relację – uśmiechały się, patrzyły na mamę, gaworzyły, potem płakały. Wyniki potwierdziły, że dzieci bardzo wcześnie dysponują narzędziami pozwalającymi im aktywnie nawiązywać relacje.

Następnie uwaga Tronica przeniosła się w kierunku pytania czy dobra relacja rodzic-dziecko pomaga dziecku radzić sobie ze stresem, który jest nieuniknionym doświadczeniem w życiu. Do badania poziomu stresu u dzieci opracowano nową wersję eksperymentu z nieruchomą twarzą, chcąc przy tym zmierzyć poziom hormonu stresu – kortyzolu. Wysoki poziom kortyzolu oznacza reakcje organizmu na duży stres.

Tak jak poprzednio, obserwowano zabawy matek z dziećmi z „wyłączeniem się” matki w pewnym momencie. Następnie mierzono wzrost poziomu kortyzolu u niemowląt. Po stresujących 2 minutach przerwy w kontakcie, matka i dziecko bardzo szybko znajdowali sposób na odnowienie relacji. Ta możliwość odnowienia kontaktu jest czymś niezwykle ważnym w tworzeniu się u dziecka bazowego przeświadczenia, że można polegać na drugiej osobie. Rodzic umożliwia dziecku doświadczenie, że można naprawić relację, jeśli coś pójdzie nie tak, oraz że relacja koi i jest emocjonalnie „odżywcza”. Tę naukę dzieci niosą w dorosłość i stanowi ona dla nich fundament, punkt wyjścia do budowania obrazu innych ludzi, relacji oraz radzenia sobie w ciężkich czasach. Wyniki badania udowodniły, że im więcej pozytywnych interakcji z rodzicem miało przed eksperymentem niemowlę, tym poziom kortyzolu w trakcie stresującej sytuacji był mniejszy. Styl rodzicielstwa i poziom zaangażowania emocjonalnego w znaczny sposób wpływa na późniejsze radzenie sobie dziecka w świecie. Dzięki niemu dziecko dysponuje potem tarczą chroniącą przed zalewającym i paraliżującym działaniem stresu na mózg.

Kolejne badania związane z budowaniem bazy do radzenia sobie ze stresem, przeprowadziła dr Anne Rifkin-Graboi, Kierownik Badań Nad Wczesnym Dzieciństwem, (National Institute of Education, Singapore). Badaczka ta również udowodniła, że styl rodzicielski ma znaczący wpływ na rozwój mózgu niemowlęcia. Przeanalizowała tysiące skanów dziecięcych mózgów z pierwszych tygodni życia. Następnie powtórzyła zdjęcia mózgów po pół roku i w międzyczasie przyglądała się różnicom w podejściu rodziców do dzieci w trakcie zabawy. Skupiano się na tym jak uważni i responsywni są poszczególni rodzice w kontaktach z dziećmi. (*Responsywność oznacza gotowość do odpowiadania na komunikaty i potrzeby dziecka.)

Okazało się, że hipokamp znajdujący się w centralnej części mózgu rozwija się u dziecka inaczej w zależności od stylu rodzicielskiego opiekunów i staje się tym większy im mniej są oni responsywni. Hipokamp pełni ważną funkcję w procesach uczenia się i radzenia sobie ze stresem. Zwiększa się jak mięsień przy dźwiganiu większego obciążenia. Te dzieci, które miały większy hipokamp musiały radzić sobie same ze stresem, bo miały mniejsze wsparcie ze strony rodziców. Te efekty były widoczne już po pół roku! Jeśli rodzic jest uważny i wrażliwy, dziecko uczy się że świat jest bezpieczny. To doświadczenie zachęca dziecko do poznawania otoczenia i pobudza ciekawość. Jeśli dziecko nie dostaje wystarczającego wsparcia rodzica interesuje się bardziej zapewnieniem sobie bezpieczeństwa niż eksplorowaniem świata, przez co rozwija się gorzej poznawczo i emocjonalnie.

Mleko matki

W budowaniu relacji między opiekunem a niemowlęciem istotną rolę odgrywa karmienie. Badania na temat karmienia piersią przeprowadziła amerykańska antropolog Katherine Hinde, profesor na uniwersytecie w Arizonie. Zainteresowała się tym tematem w latach 90, zauważając że wiedza o nim jest wciąż mała. W tamtym czasie dominował pogląd, że skład mleka matki jest stały przez cały okres laktacji. Zakładano także, że mleko wszystkich kobiet na świecie jest do siebie bardzo podobne. Okazało się to błędnym przekonaniem.

Mleko każdej matki jest bowiem bardzo indywidualnie skomponowane na potrzeby jej dziecka. Skład chemiczny i ilość produkowanego podczas laktacji pokarmu zależy od wielu czynników: od płci i wieku dziecka, od tego którym jest dzieckiem w kolejności. Hinde wykazała także wpływ doświadczeń matki i jej przeżyć na mleko. Ze względu na to co się dzieje aktualnie w życiu matki i dziecka, zmienia się zawartość tłuszczu, białek, węglowodanów, wody. Skład mleka jest wynikiem dialogu między organizmami matki i dziecka. Kiedy niemowlę staje się kapryśne, zmienia coś w schemacie karmienia, wpływa to na produkcję mleka. Kiedy organizm matki wyczuwa np. że dziecko zmaga się z infekcją, jej system odpornościowy wytwarza przeciwciała, które przenikają do mleka i pomagają dziecku zwalczyć wirusy i bakterie. Matka przekazuje dziecku w mleku także hormony, które najprawdopodobniej niosą informacje z ciała matki do ciała dziecka i wpływają na metabolizm, rozwój mózgu oraz zachowanie dziecka. Mleko jest odpowiedzią na zmieniające się w toku rozwoju potrzeby dziecka. To zaskakujące i niezwykle ciekawe dostrojenie na poziomie biologicznym matki i dziecka pokazuje zarówno inną odsłonę więzi – poprzez pokarm jak i znaczenie różnych, bieżących doświadczeń matki. Można zadać sobie pytanie jak w takim razie skład mleka matki zmienia się w zależności od jej dobrostanu, poziomu stresu, od tego jak przeżywa swoje macierzyństwo. Czy jest w kryzysie życiowym? Jak sama reguluje swoje emocje? Jakie ma kompetencje społeczne i jak radzi sobie z rozwiązywaniem bieżących problemów?

Chemia między nami

Stworzenie dobrej więzi z dzieckiem to bardzo ważne i odpowiedzialne zadanie. Na szczęście biologia pomaga nam w jego zrealizowaniu. W ciele zachodzi szereg procesów przygotowujących rodziców do nowej roli i dostrajających do dziecka.

Budowanie dobrej relacji to długotrwały proces. Pewne niepowodzenia i „zgrzyty” są w nim nieuniknione. Kluczowe jest to, by dobrych doświadczeń relacyjnych było więcej i by dziecko mogło nabrać przekonania, że można na drugiej osobie polegać, a nawet po nieporozumieniach i niedostrojeniach w kontakcie, relację można naprawić. Dziecko, które ma wcześniej szereg pozytywnych interakcji z rodzicem jest chronione przed nadmiernym, dezorganizującym stresem oraz traumą pojedynczego wydarzenia. Pomoc w zbudowaniu zaufania do ludzi i do samego siebie to najważniejsze i najcenniejsze co możemy dać dzieciom.

Stawanie się rodzicem, miłość matki i ojca do dziecka oraz dziecka do rodziców są procesami które płyną swoim rytmem na kilku płaszczyznach jednocześnie. Ważna jest biologia, psychologia oraz rzeczywistość w jakiej funkcjonuje rodzina. Co ciekawe i podnoszące na duchu, możemy świadomie, poprzez zwiększanie wiedzy o sobie, zaangażowanie i konkretne decyzje życiowe wpływać na biochemię leżącą u podstaw tworzącej się rodziny.

Autorzy:

Katarzyna Głuszek- Psycholog, psychoterapeutka, certyfikowany specjalista psychoterapii uzależnień (w procesie certyfikacji).
Magister psychologii o specjalności klinicznej: psychoterapia oraz psychologia pracy: doradztwo personalne, w Instytucie Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Michał Głuszek- Absolwent psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, studiów trenerskich na Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu i Studium Psychoterapii oraz Szkoły Psychoterapii Grupowej w Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie.

źródła:
Oksytocyna:
Feldman, R,.Oxytocin and social affiliation in humans., Horm Behav 2012,

Feldman, R.,The neurobiology of mammalian parenting and the biosocial context of human caregiving, Horm Behav 2016,