Humani
Pracownia Psychoterapii i Rozwoju Osobistego

Kto to jest psychiatra?

Psychiatra jest lekarzem specjalistą czyli osobą, która ukończyła studia medyczne, posiada ogólną wiedzę lekarską oraz ukończyła specjalizację w zakresie psychiatrii. Lekarz psychiatra zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem zaburzeń lękowych i depresyjnych, zaburzeń nastroju, zaburzeń snu, zaburzeń poznawczych oraz psychoz.

Kiedy warto?

Konsultację psychiatryczną warto rozważyć, gdy:

  • pojawiają się problemy z radzeniem sobie z emocjami, zbyt często reagujemy impulsywnie, nie radzimy sobie ze stresem;
  • pojawia się smutek, przygnębienie, utrata radości życia, spadek zainteresowań, spadek chęci do działania, zaburzenia snu czy też myśli samobójcze;
  • odczuwamy silny lęk utrudniający codzienne funkcjonowanie;
  • pojawiają się problemy z pamięcią;
  • jeżeli zauważamy wokół siebie zmiany, których nie potrafimy wytłumaczyć, mamy poczucie, że ludzie zaczęli być do nas wrogo nastawieni, odczuwamy poczucie zagrożenia.

Szczególnym wskazaniem do zasięgnięcia porady lekarza psychiatry jest sytuacja, gdy powyższe objawy utrzymują się przez dłuższy czas lub pogłębiają się.

Pierwsza wizyta u psychiatry

Na pierwszą wizytę u psychiatry należy zabrać dowód osobisty oraz, jeśli to możliwe, posiadaną dokumentację medyczną – zwłaszcza karty informacyjne z leczenia szpitalnego, wyniki badań diagnostycznych oraz konsultacji innych specjalistów. Dane z dokumentacji pomogą w określeniu aktualnego problemu. Ważne są także informacje o przyjmowanych wcześniej lekach oraz substancjach, na które jest się uczulonym.

Podczas pierwszej wizyty lekarz prosi o przedstawienie aktualnego problemu, jego istoty, czasu trwania, okoliczności pojawienia się.

Po zebraniu wywiadu i zapoznaniu się z całością dostępnej dokumentacji zwykle udaje się ustalić wstępną diagnozę oraz ustalić plan leczenia.

Czasem może zaistnieć konieczność wykonania dodatkowych badań diagnostycznych.

Planując leczenie lekarz przedstawia zalecany rodzaj terapii w zależności od stanu zdrowia. Dokładnie wyjaśnia na czym polega postępowanie lecznicze. Jeżeli zachodzi konieczność dobrania leków omawia, na czym polega działanie leku i jakie dawki należy stosować. Ustala terminy przewidywanych dalszych wizyt terapeutycznych.

Leczenie farmakologiczne, które może zalecić psychiatra, można łączyć z psychoterapią.

Kiedy i dlaczego?

Na wizytę do lekarza psychiatry specjalizującego się w leczeniu dzieci i młodzieży zazwyczaj decydujemy się z następujących powodów:

  • sami chcemy, bo – jako rodziców – niepokoi nas i martwi zachowanie naszej małej lub już niemałej pociechy;
  • nasze dziecko mówi, że nie daje sobie rady i prosi o pomoc (taka sytuacja zdarza się dość rzadko);
  • mamy skonsultować się ze specjalistą, gdyż problemy dostrzega psycholog, pedagog szkolny czy nauczyciel.

Przygotowania do spotkania

Psychiatra jest lekarzem specjalistą, więc przygotujcie się, że w czasie pierwszego spotkania będą poruszane różne wątki dotyczące funkcjonowania dziecka i rodziny – te czysto medyczne związane ze zdrowiem fizycznym także. Warto zatem wziąć na tą wizytę książeczkę zdrowia dziecka oraz inne dokumenty np. wypisy ze szpitala, wyniki badań diagnostycznych czy konsultacji innych specjalistów. Pamiętajcie, lepiej wziąć więcej niż mniej, bo może okazać się, że brak tych danych może uniemożliwić lub opóźnić rozpoznanie problemu, a tym samym jego rozwiązanie. O stan zdrowia będą też pytani rodzice. Niektóre problemy mają tło biologiczne, genetyczne, a zatem nie irytujcie się, jeśli pytania będą dotyczyć zdrowia także dziadków dziecka, czy jego rodzeństwa.

Podczas wizyty

Lekarz zapyta o problem, który zmotywował lub zmusił was do wizyty. Bądźcie szczerzy i opiszcie kłopoty w sposób dość zwięzły, raczej chronologiczny. Nie liczcie, że lekarz patrząc na was i dziecko domyśli się, o co wam chodzi i co was „boli”. Jeśli wiadomo, że w trakcie mówienia o kłopotach emocje często biorą górę, to można ważniejsze sprawy spisać wspólnie jeszcze w domu. Pytania szczegółowe będą dotyczyć okresu, czasu kiedy pojawiła się trudność „od kiedy?” i sposobu jej ujawnienia się tzn. nagle czy stopniowo?, a może ma charakter okresowy? Także sytuacji, gdy problem staje się łagodniejszy lub wręcz przeciwnie – gwałtownie narasta. Ważne jest, by uświadomić sobie, jak do tej pory radziliście sobie w rodzinie mimo pojawiającego się problemu, co wam pomagało lub gdzie już wcześniej szukaliście wsparcia, pomocy. Pytania będą dotyczyć także rozwoju psychofizycznego dziecka, funkcjonowania zarówno w domu, przedszkolu, szkole a także w środowisku pozaszkolnym. Funkcjonowanie jest rozumiane jako radzenie sobie z wyzwaniami adekwatnymi do danego etapu życia dziecka, ale dotyczy też samopoczucia, nastroju, aktywności, zachowań w ostatnim czasie.

Na co możemy liczyć?

Możecie oczekiwać wiele, ale nie liczcie na „cud”. Pierwsze spotkanie/spotkania to krok po kroku dochodzenie do istoty problemu, czasami jego nazwania – rozpoznanie. Przypomina to raczej układanie obrazu niczym puzzli, a nie przyglądanie się ukończonemu dziełu. Lekarz może czasami zalecić wykonanie badań czy konsultacji celem poszerzenia wiedzy o sytuacji zdrowotnej, potencjale dziecka lub wykluczenia niektórych problemów. W niektórych sytuacjach lekarz zaproponuje leczenie farmakologiczne – leki. Innym razem zaleci korzystanie z różnych form terapii. Każdorazowo forma leczenia jest kwestią indywidualną czyli dostosowaną do danej osoby i jej problemów, ale opartą na wiedzy, doświadczeniu lekarza.

W skrajnych przypadkach, gdy pojawiają się u dziecka zachowania, które mogą stanowić zagrożenie dla jego życia, zdrowia lekarz może wystawić skierowanie do szpitala. Generalnie rodzice dziecka do 16 roku życia muszą wyrazić zgodę na hospitalizację, a nastolatki w wieku 16-18 lat powinny także bezpośrednio wyrazić na to zgodę.

Nasza oferta dla pacjentów